Back to Top
#TAGS ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Αιγιάλεια Νάσος Νασόπουλος Ρούλα Πισπιρίγκου Βασιλιάς Κάρολος της Αγγλίας Κέιτ Μίντλετον
Αγγελίες
Μην ψάχνεις, βρες στο
THE BEST

CULTURE

/

Πάτρα: Συνεχίζεται στον απόηχο των φετινών Όσκαρ το ασυνήθιστο φιλμ "Η Μορφή του Νερού"

Πάτρα: Συνεχίζεται στον απόηχο των φετιν...

Κοντεύει ήδη στην Ελλάδα τα 100.000 εισιτήρια σ' ένα μήνα προβολής

Θα συνεχιστεί και τη νέα κινηματογραφική εβδομάδα, από την Πέμπτη 15 Μαρτίου 2018 στα Odeon Entertainment στη Βέσο Μάρε, στην αίθουσα 8, στην προβολή των 20.40, η ταινία του 53χρονου Μεξικανού Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο «The Shape of Water – Η Μορφή του Νερού» που θριάμβευσε στα φετινά Όσκαρ κερδίζοντας 4 βραβεία, ανάμεσα τους και της καλύτερης ταινίας και της σκηνοθεσίας.

Το φιλμ που έχει καταφέρει ν’ αποτελέσει και εμπορική επιτυχία, έχοντας ήδη ξεπεράσει τα 60 εκατομμύρια δολάρια στις ΗΠΑ συν άλλα περίπου 90 από την προβολή του στον υπόλοιπο κόσμο, ήταν ένα προσωπικό στοίχημα για τον λάτρη του φανταστικού και των τεράτων, Ντελ Τόρο, και όπως φάνηκε το κέρδισε.

Η αλήθεια είναι όπως ήδη έχουμε γράψει πως η ταινία δεν πολυαρέσει. Καθότι πρόκειται και για την ταινία που τιμήθηκε με το μεγάλο Όσκαρ της φετινής λαμπερής απονομής, έχει προσελκύσει και στη χώρα μας (και στην Πάτρα) ένα ευρύτερο κοινό πέρα από τους σταθερούς σινεφίλ, οι οποίοι σε άλλες περιπτώσεις εκπλήσσονται ευχάριστα από την τολμηρή αλληγορία του Ντελ Τόρο ενώ σε άλλες περιπτώσεις φεύγουν από την αίθουσα μάλλον απογοητευμένοι. Στην Ελλάδα η ταινία διάρκειας 2 ωρών και διανομής από την εταιρεία Odeon, τα έχει πάει εξίσου καλά και από τα μέσα Φλεβάρη που παίζεται έχει ήδη φτάσει τα 90.000 εισιτήρια έως και την περασμένη Κυριακή 11 Μαρτίου και απ’ ότι φαίνεται θα περάσει άνετα τα 100.000.

«Η Μορφή του Νερού» μπορεί αντικειμενικά να μην ήταν η καλύτερη από τις 9 υποψήφιες για το Όσκαρ καλύτερης ταινίας και κάποιοι να υποστήριξαν πως χρειάζεται να τη δεις και μία δεύτερη φορά για να προσέξεις καλύτερα κάποια πράγματα και να την εκτιμήσεις περισσότερο, εν τούτοις είναι μία ταινία καλοφτιαγμένη, ανθρώπινη με μηνύματα για τον σεβασμό στο διαφορετικό, όποιο κι αν είναι αυτό, ακόμη κι αν πρόκειται για ένα αμφίβιο, ανθρωπόμορφο ως προς τον σκελετό τέρας που θα πάρει υπό την προστασία της μία παράξενη μουγκή κοπέλα που δουλεύει ως καθαρίστρια σ’ ένα επιστημονικό, πειραματικό εργαστήριο κάπου στην Βαλτιμόρη των αρχών του ’60, η οποία είναι κατά βάση μία μοναχική γυναίκα που ξεκινά την μέρα της, όπως μας δείχνει ο Ντελ Τόρο, με ένα μπάνιο στην μπανιέρα της όπου αυνανίζεται.

Η 42χρονη Λονδρέζα Σάλι Χόκινς που στην ταινία την βλέπουμε και γυμνή, είναι εξαιρετική στο ρόλο της Ελάιζα και άξιζε που προτάθηκε για το Όσκαρ α’ γυναικείου ρόλου, έπεσε όμως πάνω στον «τυφώνα» Φράνσες Μακ Ντόρμαντ των «Τριών Πινακίδων έξω από το ‘Έμπινγκ στο Μιζούρι» που κέρδισε τελικά. Το ίδιο καλοί είναι ο 70χρονος Ρίτσαρντ Τζένκινς στο ρόλο του γκέι γείτονα της και φίλου, η Οκτάβια Σπένσερ ως η συνάδελφος της καθαρίστρια που μάλιστα ρωτά την Ελάιζα με αφοπλιστική αθωότητα όσο και περιέργεια «μα πώς το κάνατε με το…τέρας», ο Μάικλ Σάνον ως το βίαιο αφεντικό του εργαστηρίου και ο 49χρονος Μάικλ Στούλμπαργκ που φέτος έπαιξε σε 3 υποψήφιες για Όσκαρ καλύτερης ταινίας, παραγωγές (ήταν και στο «Να με Φωνάζεις με τ’ Όνομα σου» ως ο πατέρας του Έλιο – Τιμοτέ Σαλαμέ και στο «The Post, απαγορευμένα μυστικά»).

Οι Τζένκινς και Σπένσερ προτάθηκαν και για το Όσκαρ β’ ανδρικού και β’ γυναικείου αντίστοιχα ενώ η μουσική του Ελληνικής καταγωγής Αλεξάντρ Ντεσπλά έφυγε με το βραβείο Όσκαρ της βραδιάς (τιμήθηκε και η καλλιτεχνική διεύθυνση/σκηνικά).

Από τις σκηνές που μας έμειναν είναι κι αυτή του χορευτικού νούμερου ανάμεσα στην Ελάιζα και το αμφίβιο πλάσμα που θύμισε κάτι από παλιό Χόλυγουντ ενώ οι σινεφίλ αναφορές και υπομνήσεις είναι πολλές. Η Ελάιζα κατοικεί πάνω από μία κινηματογραφική αίθουσα όπου προβάλλονται φιλμ όπως βιβλικά έπη που ήταν τόσο της μόδας στα χρόνια των ’50 και ’60 ενώ μέσα στο σινεμά θα βρει το πλάσμα που κάποια στιγμή το έσκασε από το σπίτι όπου το είχε πρωτοπάει η Ελάιζα.

Σίγουρα είναι από τα πιο ασυνήθιστα φιλμ όπου δίνεται το βραβείο Όσκαρ, είναι μία καλή ταινία αλλά πρέπει να την δείτε και να την «αντιμετωπίσετε» με τη ματιά ενός περίεργου…παραμυθιού με ενήλικο στόρι και εξέλιξη και δίχως πεζή λογική. Ο Ντελ Τόρο επισφράγισε έτσι μία συνεπή πορεία σε αυτή τη θεματική της φαντασίας και των τεράτων, με τον καλύτερο τρόπο, με βραβείο Όσκαρ, την ύψιστη κινηματογραφική αναγνώριση και αναμένουμε με ενδιαφέρον το επόμενο του βήμα.

Επιμέλεια κειμένου: ΤΑΚΗΣ Γ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

Culture