Πριν πάμε σε διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας, ας λήξουμε με σκηνικά όπως αυτό στην τελετή εγκαινίων της ΔΕΘ

Ναι οk, όταν η υπόλοιπη Ευρώπη βίωνε τον Διαφωτισμό, εμείς είχαμε Τουρκοκρατία. Ναι οk, κάνουμε και καμιά εξαγγελία για διακριτούς ρόλους κράτους – εκκλησίας (για πλήρη διαχωρισμό ούτε λόγος), ζητήματα που ο υπόλοιπος ανεπτυγμένος κόσμος τα έχει ληγμένα εδώ και χρόνια.

Αλλά να ανεχόμαστε ως νοήμονες πολίτες και πολιτικό δυναμικό ανερυθρίαστοι το σκηνικό που εκτυλίχθηκε στα εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης το περασμένο Σάββατο, εν έτει 2018, δεν χρειάζεται να είσαι ο μέγας ορθολογιστής για να αντιληφθείς ότι αποτελεί πρόκληση μέχρι και για τον κοινό νου.

Ακόμα κι αν είσαι ο υπουργός Εμπορίου των Ηνωμένων Πολιτειών, Γουίλμπουρ Ρος, μιας κυβέρνησης όπως αυτή του Ντόναλντ Τραμπ, που η σχέση της με τον σκοταδισμό είναι δεδομένη, δύσκολα μπορείς να εξηγήσεις πώς μια χώρα που θέλει να υπερηφανεύεται ότι γέννησε τη δημοκρατία και τον ορθό λόγο, μπορεί να δέχεται στα εγκαίνια μιας εμπορικής και οικονομικής έκθεσης, που φέτος (τι ειρωνεία!!!) ήταν αφιερωμένη στην αιχμή της προόδου και της τεχνολογίας, να μονοπωλεί επί μια ώρα την τελετή εγκαινίων ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος.

Όχι μόνος του, αλλά  περιστοιχιζόμενος από πέντε άλλους ιερείς και μια χορωδία από ρασοφόρους ψάλτες σε έναν αγιασμό με λιβάνια και ψαλμούς που κατέληξε σε έναν χωρίς ειρμό και χωρίς συναίσθηση λόγο(;) από τον μητροπολίτη, ο οποίος εμφανώς καταβεβλημένος αναγκάστηκε να σταματήσει σχεδόν παρά την θέλησή του, όταν ουσιαστικά του έκλεισαν το μικρόφωνο.

Ένα σκηνικό που θύμιζε περισσότερο Τεχεράνη - Ιράν, σίγουρα όχι Ευρώπη, και το οποίο έλαβε χώρα μπροστά σε σύσσωμο το υπουργικό συμβούλιο, τον πρωθυπουργό, τον υπουργό Εμπορίου των Ηνωμένων Πολιτειών, που έκπληκτος το παρακολουθούσε, πρέσβεις κ.λπ. Το γιατί γίνεται όλο αυτό το σκηνικό ανεκτό, είναι γνωστό. Εκλογές έρχονται, εξάλλου και οι μουτζαχεντίν ψηφίζουν.