Μια δολοφονία και ο «βιασμός» της ελληνικής κοινωνίας

Η υπόθεση της δολοφονίας της νεαρής φοιτήτριας στη Ρόδο και τα όσα ακολούθησαν δείχνουν το βαθμό σήψης της ελληνικής κοινωνίας. Μια σήψης που προέρχεται κατά κύριο βαθμό από το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια λόγω της οικονομικής κρίσης, έχουν εμφιλοχωρήσει στην ελληνική κοινωνία απόψεις ρατσιστικές , φασιστικές και ναζιστικές.

Απόψεις που αποσυνθέτουν το κοινωνικό σύνολο, χωρίζοντας τους ανθρώπους σε ανθρώπινα όντα και μιάσματα.

Αρχικά αυτές αφορούσαν τους  Έλληνες και τους αλλοδαπούς. Τώρα αφορούν και τους Έλληνες με «πατριωτική άποψη» (έτσι βαφτίζονται όσοι έχουν φασιστικές, ναζιστικές και ρατσιστικές θέσεις) και όσους θέλουν μια πιο ανεκτική κοινωνία ή έστω αντιτίθενται στις διώξεις ανθρώπων με μόνο γνώμονα το χρώμα του δέρματος, τη φυλή, τον σεξουαλικό του προσανατολισμό κ.λ.π.

Έτσι λοιπόν ενώ πριν από μερικά χρόνια θα ήταν αδιανόητο να βρεθούν άνθρωποι που να εξυβρίζουν το θύμα μιας στυγερής και φρικιαστικής δολοφονίας, μόνο και μόνο λόγω του γεγονότος ότι η 21χρονη κοπέλα είχε δημοσίως (στο facebook) εκφράσει τις αντιφασιστικές και αντιρατσιστικές θέσεις της, δέχτηκε έναν διαδικτυακό οχετό ύβρεων από ανώνυμους συντάκτες που πριν ακόμα γίνουν γνωστά οποιαδήποτε στοιχεία για τη δολοφονία, σχεδόν… δικαιολόγησαν το θάνατό της.

Και δεν αρκέστηκαν μόνο σε αυτό αλλά άρχισαν τις αρρωστημένες εικασίες που συμπλήρωναν ή επικροτούσαν άλλοι, χωρίς να αντιλαμβάνονται (ή χωρίς να τους νοιάζει) ότι μιλούν για έναν άνθρωπο (και μάλιστα νεκρό) και όχι για τον κάδο απορριμμάτων τους!

Και εδώ έχουμε μια ακραία εκδοχή που σε οποιονδήποτε φυσιολογικό άνθρωπο, προκαλεί αποτροπιασμό.

Αυτό όμως το φασιστικό τσουνάμι είναι δυστυχώς ιδιαίτερα σύνηθες (και δυστυχώς εν μέρει αποδεκτό) όταν αφορά άλλα ζητήματα τα καθημερινότητας και μέσω διαδικτύου κυρίως δηλητηριάζει τα μυαλά των ανθρώπων και οδηγεί σε σήψη, διαρρηγνύοντας τις βασικές ανθρωπιστικές δομές της ελληνικής κοινωνίας.